Gisteren kon ik natuurlijk slechts zo ver gaan, als in een openbare voordracht gegaan kan worden, toen ik opmerkte dat Rafaël bij zijn geboorte de christelijke impuls al van nature in zich had. Men mag zich daarbij niet voorstellen, dat Rafaël de christelijke begrippen – ik heb nooit gezegd: begrippen, maar impulsen -, dat Rafaël christelijke begrippen of voorstellingen meegebracht had. Impulsen brengt men van het ene leven in een ander leven, zodat wat in een leven begripsmatig opgenomen wordt, in geheel andere wijze met de mens verenigd wordt en dan als krachten optreedt; zodat het vermogen om zijn fijngevoelige, betekenisvolle christelijke figuren scherp uit te beelden, van Rafaëls vroegere incarnaties was gekomen; dat was het, wat hem laat kenschetsen als een soort geboren Christen. De meesten van onze vrienden weten immers, dat Rafaël, voordat hij deze incarnatie heeft doorgemaakt, die van Johannes de Doper heeft doorgemaakt, en toen zijn de impulsen in zijn ziel opgenomen, die dan eruit kwamen in het leven van Rafaël zogezegd als hem aangeboren, als al van de geboorte af aanwezige christelijke impulsen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 140 – Okkulte Untersuchungen über das Leben zwischen Tod und neuer Geburt – München 12 maart 1913 (bladzijde 282)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 