Vanaf de zomer van 1892 huurde Steiner de benedenverdieping van de woning in Weimar van Anna Eunike, een weduwe met vijf kinderen. In 1899 traden zij in het huwelijk. Zij kon Steiner echter niet volgen in zijn inzet voor de theosofie/antroposofie en zij leed ook onder Steiners hechte band met Marie von Sivers, die Steiner in het begin van de 20ste eeuw ontmoette. Het geroddel daarover was in de vrienden- en kennissenkring van Anna Eunike niet van de lucht. Over dit geroddel schrijft Steiner in een brief aan haar van 14 februari 1904. Hier volgen enkele opmerkelijke fragmenten uit die brief.
De manier waarop dat eeuwige geroddel doorgaat, is toch werkelijk afschuwelijk. Hebben de mensen dan echt niets anders te doen dan over hun medemensen dergelijke dingen uit te broeden? Ik zou met dat soort dingen liefst helemaal niets te maken willen hebben. Maar dat schijnt nu juist mijn ongeluk te zijn, dat ik me nooit om dergelijke achterbaksheden heb bekommerd.
Maar ik weet werkelijk niet wat ik tegen die roddelzucht moet doen. Waren de mensen ook maar een beetje geneigd zich met iets zinnigs en vruchtbaars bezig te houden, dan kwam het niet in ze op om hun neus in elk muizengaatje te steken en zich met de persoonlijke aangelegenheden van hun medemensen bezig te houden.
Maar moet ik dan als een burgerman in een burgermansvogelkooi leven, om me met andere burgermannen en –vrouwen over soortgenoten druk te maken? Als dat ooit in me gezeten had, dan vocht ik niet nog steeds voor elk stukje brood, dan zou ik een of andere burgermansbaan hebben en gelukkig zijn. Ik wil me niets aanmatigen, maar om een spoorweg te bouwen of een fabriek te leiden of een referendarispost te vervullen, zou mijn verstand wel driemaal toereikend zijn geweest. Lieve Anna: daarvoor was ik toch niet dom genoeg. Zoals gezegd, dat is geen aanmatiging. Ik heb me nooit bezig gehouden met persoonlijke aangelegenheden van mensen; het liet me altijd onverschillig wat ze deden op gebieden die anderen niets aangaan. Ik heb mij nooit voor iets anders geïnteresseerd dan voor wat geestelijk is.
Waarom wil je toch absoluut de raad van mensen inwinnen die geen vonkje begrip voor mij hebben? Van mensen die alles toch maar met scheve ogen bezien en die geloven dat anderen net zo slecht zijn als ze zelf zouden zijn als ze er niet te laf voor waren. Dikwijls zijn ze zelfs zo slecht en weten ze het alleen maar goed te verbergen. Moet ik dan, omdat jij de raad van domkoppen inwint, afhankelijk worden van domheid?
(Berlijn, 14 februari 1904)
Bron: Brieven – Rudolf Steiner (Uitgeverij Vrij Geestesleven/Zeist)
Eerder geplaatst op 3 februari 2011.
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Deze koppel ik aan vele relaties en huwelijken die er zijn .
ik bedoel…..mensen roddelen en partners worden jaloers als je buiten relatie/huwelijk ook andere personen liefhebt.
Das wel een heel duidelijk oordeel wat hij hier uitspreekt; “Domkoppen”
Ja, dit is voor Steiners doen een ongewoon kritische uitspraak, maar ik zou willen zeggen: hij is een van de weinigen die het recht heeft om anderen een domkop te noemen, omdat bij hem vergeleken zowat iedereen inderdaad een domkop is. De meeste lieden die zo graag in geuren en kleuren vertellen hoe dom een ander wel niet is, zijn in de regel zelf net zo dom of nog dommer.
Ook in deze tijd – meer dan 100 jaar later – hebben veel mensen niks anders te doen dan ‘hun neus in elk muizengaatje te steken en zich met de persoonlijke aangelegenheden van hun medemensen bezig te houden.’ Daar draait een miljardenindustrie op, roddelbladen, televisieprogramma’s met presentatoren die honderdduizenden euro’s per jaar verdienen. Het schijnt mensen te zoeten zodat ze niet zien hoe ze in de maling genomen worden. Deze zelfde mensen kiezen onze regeringen – dat heet democratie. Ik noem het zelf wel debilocratie.
Ja…Bernard…alles is zo op emotie gebouwd …het zonder blikken of blozen de intiemste dingen delen , de gebitten die je wel gebleekt toestralen en de mobiele telefoons die continue in gebruik zijn. De vervlakking is overal.
Het lijkt verdorie een stel kleuters in een zandbak. Ook vreemd is het verschijnsel dat iemand die goed van de tongriem gesneden is en zich weet te presenteren ,daarop in de politiek, gekozen wordt .Het is al meer of ik leef in een rariteiten kabinet en ik soms verbijsterd en vervreemd om mij heen kijk.
Dan heb je het over de media in het algemeen. Die moeten zorgen dat er emotie wordt opgeroepen, want dat houdt aandacht vast en daar gaat het adverteerders om, waar zij weer van afhankelijk zijn. Het gaat om geld, we zijn er een paar jaar geleden aan wakker geschud, maar weer ingeslapen – het gaat allemaal nog steeds om geld.
We moeten bij onszelf beginnen – onze moraliteit en ons bewustzijn. Er zijn genoeg mensen die voor een moreel ideaal gaan en niet voor geld.
Mensen die voor een moreel ideaal gaan, die zijn er, Bernard, maar als je uiteindelijk zaken moet doen met ze,dus als het dan werkelijk om geld gaat, dan zie je vaak hun ware aard, de goede niet te na gesproken, maar de meeste vallen door de mand. Mien
Ja natuurlijk draait het daar allemaal om…mensen geven aan goede doelen door een emotie en niet door een bewust gekozen keuze en daar wordt snel en handig op in gespeeld..
Er staat een prachtig stuk van ” Maarten Zweers in Vruchtbare Aarden “HET OUDE IS NIET MEER TE REDDEN” hij geeft daar een visie op de toekomst die in mijn opinie heel bijzonder is en hoopgevend.
Daarnet heb ik de vijf laatste citaten van Steiner gelezen en probeerde de rode draad erin te ontdekken. Eigenlijk vind ik deze website ook een soort roddelen, roddelen is eigen aan iedere gemeenschap. In zekere zin snap ik de boosheid van Steiner niet!
Hij zegt: Bovenzinnelijke Kennis kan de mens alleen op aarde verwerven, tegelijkertijd breekt hij als mens in, in een gemeenschap waar een weduwe met vijf kinderen woont en dat honderd jaar geleden. Na zeven jaar in haar onderverdieping te hebben gewoond, trouwt hij er zelfs mee!
Ik ben zelf een zoon van twee wezen: De vader en moeder lieten mijn vader, als baby, achter in Amsterdam. Van mijn moeder stierven beide ouders voordat ze zestien werd, ze werd ook ondergebracht in een pleeggezin.
Ik ben opgegroeid in een Katholiek dorp waar maar één Protestants gezin woonde, “toevallig” woonde dat gezin bij ons in de straat. Mijn moeder verbood het me om ooit met hem te spelen, ik heb het toch gedaan, via hem leerde ik ons gezin ten opzichte van ons dorp(gemeenschap) kennen, als zevende in de rij van acht kinderen.
Mijn vader was een Heiden in de ogen van het dorp, hij ging immers nooit naar de kerk, het was me nog nooit opgevallen. Immers mijn wereld speelde af in de duinen en bossen om ons heen. De enige die ons daar als kind angst in boezemde waren boswachters, grondbezitters en ongeruste ouders als we te laat “thuis” kwamen, uit het bos of de duinen.
Ik voel me thuis op aarde waar ik ook ga of sta, maar weet dat overal waar ik ga of sta, met de gevestigde orde rekening mee dien te houden en precies daar ontmoet ik Steiners vergezichten.
In wezen slaat hij me als kind over, in mijn grondbeleving voel ik me via mijn vrouw en kinderen verkocht aan de kosmos, terwijl ik me verbonden voel met alles wat op aarde is.
Steiner leefde inderdaad honderd jaar geleden, maar kon niet voorzien dat de jeugd met het stofje uit Silicon Valey speelt alsof er een nieuwe Geest op aarde waart! Dit alvorens ze op aarde geaard zijn! De jeugd is al los van de aarde alvorens ze geboren worden. We dumpen ze in de kinderopvang of in de chreche, Ze moeten immers nog veel leren!
Mijn moeder was een zéér Godsdienstig en gelovig iemand en kan niet begrijpen dat ze de tand des tijds op zo’n wonderbaarlijke wijze heeft doorstaan. Zo opgewekt en vrolijk. Echt bij de dag levend!
Echter ze zei al jaren tegen mij, als jij het huis uit bent heb ik rust, toen ik tenslotte werkelijk op mijn zevenentwintigste afscheid van haar nam en op mezelf ging wonen, overleed ze.
Het dealen met de dag is volgens mij geen aangelegenheid van de man, maar van de vrouw, immers zij is de schakel tussen dood en leven, voor welke mens dan ook! Haar wens over het leven heen zal anders ingevuld dienen te worden, wil het menselijk leven op aarde overleven.
Kort door de bocht, Maxima zal geen enkele zoon van ons Vaderland behoren uit te leveren, aan welke instelling dan ook, om dit Vaderland voor de Toekomst te behouden.
In die zin denk ik mee met de vrijdenkers, laat ’n kind eerst de omgeving, dorp, stad, land, wereld beleven en te ontdekken, pas dan kan het zich woorden verwerven, om het Goddelijke op aarde proberen te verwoorden! Het Woord is te oppermachtig geworden, ten opzichte van: HET WOORD. HET WOORD was bij God en HET WOORD is God en HET WOORD is vleesgeworden. De input van alles wat is, is via het woord tot slaaf gemaakt van alles wat worden zal! Boswachters, grondbezitters en verontruste moeders! Kinderen hebben er nu het lak aan, zij bezoeken digitaal alles wat hun voorheen verboden was. Brengt hun terug naar de kernvraag van het leven: Waartoe zijn we op aarde?
Steiner stelt zich de eerste blik op aarde wel, maar verbindt zich er niet mee. Hij ziet maar is niet! Via het woord komt hij net als Jezus tot ons
In deze optiek heb ik gezien mijn afkomst moeite met de opmerking van Steiner als zijnde de behoeder van de Christen Impuls. Jezus zei: Bron van Zijn, die ik ontmoet, in wat me ontroert. Deze uitspraak biedt ruimte aan mijn Geest/ziel op aarde en voldoet tevens aan Steiners stelling. Alleen op aarde kan men Kennis verwerven omtrent het Geestesleven. Echter Steiner scheept ons op met een dubbel leven, net als ’n religie!
De dag biedt meer dan de mens vermag, neemt de mens de dag niet serieus, dan kan de mens naar zijn aandeel in de evolutie van de aarde fluiten, net als een bouwvakker fluit naar een vrouw, beide gaan gewoon door met hun dagelijkse beslommeringen.
Echter ’n kind maakt het verschil, ’n vrouw voelt het feilloos aan, de man mag er naar gissen. Jezus sprak nog wat over zijn moeder, van Steiner weet ik niks.Soms denk ik: Twee mannen die via Moeders, de vruchten van hun schoot trachten te bewerken, alvorens ze zich aan de aarde hechten, hoe mag of moet ik me dit indenken? Jezus spreekt: Wat God verbonden heeft, kan de mens niet scheiden. Steiner gaat daarin zijn eigen weg, toch klaagt hij over de roddels over zijn samenzijn met de weduwe, de omgeving vraagt zich af, trouwt hij haar voor de Buhne, of voor de Geest des mensens? Mijns inziens een terrechte vraag, immers alles wat op aarde is, is uiteindelijk het vleesgeworden WOORD van God. Via dat vleesgeworden woord, manifestaties van het leven kunnen we God ervaren, daar hoef je geen woord voor leren spreken, echter voor al die boswachters, grootgrondbezitters en moeders wel.
Een heel eigenaardig concept van het dagelijks zijn dient zich aan, Steiner kan mijns inziens onmogelijk dealen met zijn stiefkinderen, een soort zwart gat in zijn bestaan, echter ik moet omgaan met mijn kinderen, die al wat weten van Steiners mening!
En hier verschijnt de dageraad, een verschijnsel wat geen enkel mens overleefd, tenzij men één wordt met alle accoorden van het dagelijks zijn.
Het Goddelijke Bewustzijn omvat immers alles wat is, Steiner verdeelt het een en ander. Mijns inziens is het Goddelijk bewustzijn voorbehouden aan de geboorte van ’n kind waar ook ter aarde geboren. Het leven geschiedt immers vanuit Bottum up en niet via Top down!
En Jezus zei: Eens zal een oude grijsaard aan een kind van jonger dan zes dagen vragen: Waar is de plek van Leven?
Echter ik zou vragen: Moeder hoe krijg je het voor elkaar dat ik krijg wat ik hebben wil? Een vrouw! En wel met vijf kinderen, hoe nu verder, levend verlangend naar de kern van de dag op deze aarde.
Groetjes Walter.
Dit is moeilijk te volgen …..een soort allegaartje van overtuigingen!
Een rode draad zit er hier niet in,Walter. Dit is de grote Rudolf Steiner Grabbelton.
Walter,
Waar heb je de informatie vandaan dat Steiner “inbreekt” op het leven van Anna Eunike? Als we zelf weg willen blijven uit de roddelsfeer zullen we ons op de feiten moeten baseren.
Ik meen dat er eerder breedvoerige epistels verschenen zijn van zijn hand ook op andere sites.
Leonie,
Het kan best zo zijn dat Walter zijn neus laat zien op andere site’s en daar ook zijn (voor mij nauwelijks te volgen) teksten neerzet.
Maar daarmee is mijn vraag nog niet beantwoord hoe hij aan de informatie komt waaruit werkelijk blijkt dat Steiner inbreuk maakt op een bestaand gezinsleven….
Haike….negeren….ik neem het niet serieus…
Haike, die informatie heeft Walter helemaal niet. Het is een aan zijn rijke fantasie ontsproten hypothese. 🙂
Tja… Ridzerd om consequent te blijven moet ik jou dan natuurlijk vragen waar jij de informatie vandaan hebt dat Walter die informatie helemaal niet heeft….
Nee, Haike, die informatie heb ik niet, maar ik weet wel genoeg van Steiner o mte weten dat er geen sprake is van inbreken op het leven van Anna Eunike.
Walter, dit is Mien met een vraag: zijn je vrouw en kinderen het eens met je?
Trouwens. Ik vind persoonlijk dat je zo een diarree aan woorden best mag weigeren als het onzinpraat is Rizerd.
Nu zeg je in een wat nettere bewoording als Mien dat hij maar van de site af moet….
Leonie, ja, het moet niet te gek worden vanzelf, maar ik verwijder in de regel niet gauw een reactie, want men kan iemand meestal niet erger beledigen dan door een reactie te verwijderen. Ik vind de verhalen van Walter nog wel meevallen.
Volg je hart Ridzerd.en dan is het voor mij OK. Mien
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat reacties zoals die van Walter uitnodigen tot onnodig gegaap en afdwalen en de onwil dit tot het eind te lezen. Walter, kom eens to the point met wat wat minder woorden.
Allereerst hartelijk bedankt voor al jullie reacties, het doet me deugd. Ik ken de werking van deze site nog niet zo goed en ontdek nu dat ik terug moet gaan naar de site waar ik een reactie op gegeven heb, om de reacties betreffende mijn reactie op het Steinercitaat te kunnen lezen.
Het gaat er mij niet om, om jullie in verwarring te brengen, maar ik wil wel helder krijgen wat Steiner precies bedoeld! Steiner zelf zegt: Geloof mij niet in eerste instantie, maar denk zelf na! Ik ben in eerste instantie opgegroeid als een doener en door weerstanden in mijn omgevingen, ben ik gaan denken.
Op mijn dertigste las ik boeken van Alice Baley, voor die tijd leefde ik, wat voor mij werken en ontdekken betekende. Op mijn veertigste trouwde ik en kon mijn eerste kind op aarde verwelkomen.
Mijn vijf kinderen hebben allen de Vrije School doorlopen, van vier tot 18 jaar. Op één na, kom ik nog op terug! Als doener ben ik altijd betrokken geweest bij het Vrije School gebeuren in Nijmegen, van kleuterschool, via de basisschool, naar het voortgezet onderwijs. Zelf werkte ik als vormingsleider op een Levensschool. Waar kinderen die niet meer wilde leren of werken verplicht waren naar toe te gaan. Onze zogenoemde randgroepjongeren. Om het verhaal niet te lang te maken, de laatste jaren voor mijn pensioen werkte ik voornamelijk met gehandicapten en asielzoekers, in wezen nog steeds op ’n levensschool maar inmiddels doorgefuseerd naar een ROC.
En sinds mijn pensioen leeftijd geef ik cursussen op Bronlaak, een op Steiners visie georiënteerde leef, woon en werkgemeenschap. In die zin heb ik meer tijd om me op Steiners bedoelingen te concentreren.
Immers mijn kinderen heb ik naar de Vrije School laten gaan, mijn vrouw wilde dat graag ofschoon ik elke school als een gevangenis van kinderen beschouw, net als een fabriek voor volwassenen. Dit ter onderbouwing dat je het niet met een fantast of iemand die het leven niet serieus meent. Ik volg mijn hart.
En Mien zei het al tegen Ridzerd: Volg je Hart, een prima aanwijzing van Mien, immers dat volg ik, met alle gevolgen van dien.
In wezen trek ik al zolang ik leef, op met kinderen en zag dat ze, hoe langer hoe meer weggehouden worden bij hun belevingen van de natuur op aarde.
Nu nog alleen maar via de zes schermen(windows), Huis, auto,TV, Computer, IPhone en reclameschermen.
Het brengt me terug bij het overlijden van mijn derde kind, op elf september 2001 bloedgeprikt en opgenomen en op 27 oktober overleden. En nu vraagt men ieder jaar weer is je leven verandert na nine/eleven?
Ik hoop dat dit verhaal tot nu volgbaar is gebleven en een van jullie me kan uitleggen, hetgeen ik uit de tot nu toe gelezen citaten heb opgenomen, namelijk samengevat: Steiner wil graag dat we niet platvoers denken, want daar heeft het Geestelijk leven in het hiernamaals niets aan. En tegelijkertijd vraagt hij ons, onze ervaringen op aarde dusdanig te doorschouwen dat het Geestelijke zichtbaar wordt! Mijn Hart voelt hier een Paradox.
Ik heb er dit symbool voor ontworpen, de tekst van Steiner is er later opgeplakt. Helaas laat deze site geen afbeeldingen toe. De afbeelding zou voor zichzelf spreken. Nu moet ik er weer zoveel woorden aan weiden.
In het citaat van Steiner over de Psychoanalyse, geef ik Steiner gelijk, je kunt de bron van het leven niet op aarde vinden, op de aarde vinden manifestaties van het leven plaats, echter ook niet in het Geestesleven! Steiner zegt zelf hierover: Bovenzinnelijke Kennis kan men alleen op aarde opdoen. Met deze opmerking raakt hij mijn ziel net als Alice Baley, 38 jaar geleden. Steiner stelt hier: terwijl men in werkelijkheid in vorige aardelevens en in het leven tussen dood en nieuwe geboorte zoeken moet. Dan verruimt zich het begrip voor mensenzielen. Mensenzielen zijn waarachtig veel te rijk om hun inhoud uit één enkel aardeleven te kunnen leren kennen.
Ik vraag me af of dit waar is? Eigenlijk hoef ik me dat niet af te vragen, ik heb ervaren dat Steiner veel bijgedragen heeft om het leven op aarde meer een natuurlijk aanzien te geven, maar is nog lang niet genoeg om de Geest van de mens weer terug te krijgen binnen de fles van hun eigen aardse bestaan, laat staan in de Geest van de dag, zoals de Christenimpuls ons aanreikte! Mens zijt Gij dan minder dan vogels?enz.!
Ik wil nu even niet dieper ingaan op het gevoelen van mijn hart, het heeft al genoeg geleden onder de Geest van de afgelopen dag, alhoewel mijn Geest alsmaar door wil. Zij kent geen dag noch nacht. Mijn Geest wil er wel aan toevoegen, verleden en toekomst hebben of krijgen voor de mens geen waarde, zolang de Geest van de dag, ondergeschikt is aan de geest van de nacht.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties, ze dwingen mijn ziel, zich genuanceerder te openbaren.
Vriendelijke groet.
Walter Hebing.
Walter, je schrijft dat er sprake is van het ervaren van een paradox, en alsof je dat wilt oplossen. Welnu, dat kan niet, we moeten accepteren dat er ogenschijnlijk tegenstrijdigheden zijn! Dat is nu de aard van een paradox!
Tja, back2blavatsky, dat is nu juist mijn probleem met diverse uitspraken van Steiner! Op zich vind ik het prima dat hij me aan het denken zet, anderzijds ontneemt hij me de moed om door te denken. Immers als weldenkende mens kan ik geen bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de mensheid, immers de mens wordt gestuurd door het bovenzinnelijke Geestesleven. En daarin kan je pas toetreden als je ingewijd bent. En je wordt pas ingewijd als je zenuwbanen en knopen sterk genoeg geacht worden de krachten te verdragen en te sturen. Mijn hart voelt hier een wezenlijke paradox. De Vrije School bood iedere leerling de oudleerlingen spreuk aan, toen ze de Vrije school verlieten om zich een plek te verwerven in onze samenleving. De oudleerlingenspreuk luidt:
In de verte der levenswegen
moet weerspiegelen
wat in het dierbare huis der jeugd
als zegel
van het echte mensenwezen
in het hart
werd geprent.
De diepte der herinnering
moet zijn kracht bewijzen
wat de ziel vermocht te vinden
in de kringen van het hart
door het praktische te begeleiden
in de krachten
van dierbare levensscholing.
Deze spreuk kregen ook mijn kinderen mee, ikzelf ben nu docent op een Antroposofisch georiënteerde gemeenschap en vraag me af, hoe ik deze spreuk moet vertalen naar begrijpelijke taal, waar ik kracht kan ontlenen, om mijn leerlingen op Anthrosofische maat te kunnen bedienen.
Ik leg me niet neer bij paradoxen, ik wil ze begrijpen, immers de levensgeest is één stromend geheel, dat is in mijn dierbare huis van mijn jeugd wel in mijn Hart geprent.
De mens is naar Godsgelijkenis geschapen en dat moet volgens Steiners spreuk weerspiegelen in de verte des Levenswegen. Ik zoek nu de diepte van mijn geest op, om mijn ziel de hartsverbondenheid van eenieder te ontdekken om het leven op aarde(oa. mezelf) verder praktisch te begeleiden in het leven op aarde.
Ik denk dat we met woorden, door de eeuwen heen een Geest hebben geschapen, die los staat van het concrete aardse leven, net als banken het de afgelopen jaren met hun geld gedaan hebben.
Steiner ontslaat, naar mijn mening, de mens van zijn direkte verantwoordelijkheid voor alles wat is! Rentmeesterschap! Echter ik moet toegeven, hij heeft wel bijgedragen aan een gezonder gebruik van de natuur, maar rentmeesterschap is toch wat anders.
Als naar Godsevenbeeld geschapen voel ik rentmeesterschap in Hart en Nieren en kan me niet neerleggen bij Paradoxen van menselijke aard. Wel bij Licht en Duister, het warme licht(zon) en koude licht(maan), de zon geeft en de maan neemt
Steiner zelf zegt hierover, als je aan mensen vraagt:Wat is er gebeurd? Zegt de een dit en de ander dat, er is geen peil op te trekken. Woorden zijn tot losse flodders verworden.
In die zin wil ik het ware woord van Steiner tot me nemen. Als de Instelling waar ik vrijwillig werk, beweert dat ze volgens de Anthroposofische Visie werkt, wil ik deze wel tot in de finneshes leren kennen, immers ik sta wel face to face met mijn cursisten! Een paradox op zich!
Ik ben immers geen ingewijde!
groetjes Walter
Beste Walter, waarom zou je geen bijdrage kunnen leveren aan de ontwikkeling van de mensheid? Steiner deed dat op zijn niveau, en wij “gewone” mensen doen dat op ons niveau. Het hele leven met al zijn ups en downs en ervaringen zijn één lange stoet van inwijdingen. Het leven zelf is één grote inwijder. Steiner kan daarbij inspiratiebron zijn om door te gaan, de moed niet te verliezen. En de twee kanten van een paradox worden pas begrijpelijk als je daar innerlijk aan toe bent, stel ik mij zo voor. Dus, nee ik zie niet de problemen die je schetst.
Je schrijft ook: “Steiner ontslaat, naar mijn mening, de mens van zijn directe verantwoordelijkheid voor alles wat is! Rentmeesterschap!” Is dat wel zo? Het fysiek stoffelijke leven is een weerslag van wat er in de gebieden daarachter of daarboven plaats vindt. Geef nu eens precies aan waar volgens jou Steiner je onthoudt van rentmeesterschap. Hij heeft het geestelijk leven zoals hij dat heeft geschouwd handen en voeten willen geven in deze wereld. Naar mijn mening juist een handreiking naar écht rentmeesterschap. Het stoffelijk bestaan heeft zijn grondslag in de geest, dat wilde hij wel inprenten. Afijn, misschien zit ik er compleet naast.
Walther,
Als oud leerling van de vrije school ken ik die spreuk natuurlijk ook. Maar dat is pas jaren later gebeurd, hij werd ons destijds niet mee gegeven althans ik kan het me niet herinneren, dus dat kan blijkbaar per vrije school verschillen.
Verder vraag ik me af waarom je bezig bent met een spreuk toe te passen op huidige leerlingen, die mee gegeven wordt aan OUD-leerlingen.
Dus niet aan mensen/kinderen die nog leerling zijn, daar zijn zoals jezelf waarschijnlijk ook wel weet hele andere spreuken voor.
Bij mij komt dat over of je verwoed bezig bent met een sleutel die op een heel ander slot past dan waar jij hem nu in steekt. Weten dat sleutel en slot bestaat, betekent niet dat elke sleutel op elk slot past, dat doet alleen de juiste sleutel. Dat sommigen zaken je vervolgens als paradoxaal overkomen, daar kan ik me dan wel iets bij voorstellen.
Boodschap aangekomen, Walter! Mooie reactie.
Ja,. Michel …als je leest hoe veel moeite en met een grote zorgvuldigheid hij getracht heeft ons ,datgene over de geestelijke wereld over te brengen ,dan is dat een groot geschenk. Zijn hele leven heeft in het teken gestaan van een bijzonder moeilijke opdracht. Geen persoonlijk geluk streefde hij na .
Daarbij kun je voelen wat klopt in zijn schrijven hierover of niet en kritisch over hetgene wat hij naar buiten bracht was juist waar hij altijd op hamerde.
Beste Michel Hendriks.
Met je uitspraak: Het leven zelf is één grote inwijder., vind je mij aan je zijde.
In deze optiek is het aan ieder mens om alle zintuigen dusdanig te gebruiken, het leven in alles wat is, te ontdekken. Steiner stimuleert zelfs deze Levenshouding, wakker blijven noemt hij dat, in die zin inspireert Steiner mij met zijn gedachtegoed. Echter ik haak af, alhoewel ik het wel enigszins begrijp, als Steiner het leven op aarde ondergeschikt maakt aan kosmische krachten, door het bovengeestelijke aangestuurt.
Mijn ervaringen met het leven van elke dag, dwingen mij op te merken, dat dat gegeven niet klopt. Grijp ik terug op mijn spreuk: De dag biedt meer dan de mens vermag. Met andere woorden: Alles wat op aarde waar dan ook gebeurd, valt onder het regiem van de dag.
Ik vind deze spreuk van Steiner heel scherp: In stilte ontvangen, het zuiverste licht, al het leven in Liefde verbindend. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de Dalai Lama, die nabij het dak van de wereld(mount Everest), geboren wordt. Of aan een Indiaan die een vuurtje op een berg aansteekt om door middel van rooksignalen met zijn stamgenoten te communiceren.
Ik wil best dieper ingaan op deze materie, maar naar ik begrepen heb, is deze site daar niet voor bedoeld. Steiner heeft ook heel wat geschreven en ik zou hem tekort doen, hem in een paar woorden te omschrijven.
Vriendelijke groet Walter.
Steiner het leven op aarde ondergeschikt maakt aan kosmische krachten, door het bovengeestelijke aangestuurd?
Steiner schreef o.a.in EEN WEG NAAR ZELFKENNIS, De mens beleeft dit lichaam als een deel van de buitenwereld. Maar zijn innerlijke samenhang is hem vreemd.
Dat de wereld op zich geen boodschap aan ons heeft, wij vervallen tot stof en de wereld zal gewoon doordraaien zonder ons. De dood is dus het einde van al het wereldse. Een intelligent mens stelt zich dan toch de vraag wat hier de zin van is als we toch tot stof vergaan. In die context heeft hij een weg aangeduid tot zelfkennis in acht meditaties. Nergens maak ik uit op dat Steiner iets boven of ondergeschikt maakt. Het is dan maar net hoe je dat opneemt.
Beste Walter, Leonie, en alle anderen, zijn “bovenzinnelijke geest” en Levensgeest van deze aarde in de aard van de zaak twee verschillende dingen? Alles is geworteld in Geest. Dat maakt van ons ondermaans bestaan geen tweede keus. Het is wel zo “in de wereld maar niet van de wereld”. Dit leven is veel minder werkelijk dan we willen doen aannemen, terwijl de fasen na dit stoffelijke leven veel werkelijker zijn (kama loka en devachan). Verder is dit stoffelijke leven, met hoeveel vreugde we dit ook willen ervaren en aanvaarden, onlosmakelijk verbonden met verdriet en ellende. Dat valt toch niet te ontkennen. We verblijven de grootste tijd niet in ons fysieke lichaam, maar in de gebieden tussen geboorte en dood in deze wereld. Daarom is het denk ik verstandig een geesteshouding aan te kweken die op onthechting aanstuurt en ons leven op aarde op dit moment niet zo belangrijk maakt. Onthechting is echter heel wat anders dan onverschilligheid.
De kritiek van Walter op Steiner doet me overigens aan N. Berdjajew (filosofische stroming: Personalisme) denken, die niet echt enthousiast was over Steiner. Berdjajew heeft me echter nooit kunnen overtuigen. Bij nader inzien vond ik zijn kritiek op theosofie en antroposofie toch wel zwak (boeken: Vrijheid en Geest, Slavernij en Vrijheid). Kritiek is één ding, deze fundamenteel motiveren is nog wat anders. Dat ontbreekt toch vaak.
Beste Michel,
Op deze citatensite kun je ook lezen dat het van uitermate belang is volgens Steiner dat je HIER wetenschap opdoet over de geestelijke wereld en zijn functioneren. Doe je dat niet, dan zul je straks ook met minder bewustzijn aan de andere kant van de poort vertoeven. Als dat klopt wat Steiner daar over zegt, zou ik geenszins je tijd die je hier doorbrengt veronachtzamen, en het zeker niet met een korreltje zout nemen.
Je kunt namelijk hier ervaringen opdoen die je in de Geestelijke wereld met geen mogelijkheid op kan doen. En wel zoiets eenvoudigs als een deur open doen, en er doorheen lopen. Wel eens bij stilgestaan dat je dan met de meest zuivere vorm van toegepaste wiskunde te maken hebt?
Absoluut niet banaal bedoelt: maar het hebben van sex kan alleen hier, niet aan de overzijde, je hebt er immers een fysiek lichaam voor nodig, vervolgens kun je die fysieke ervaring verinnerlijken, en straks meenemen. Daarnaast geef je een ander de kans om aan een volgende incarnatie te beginnen, lijkt me ook niet onbelangrijk.
Hallo Haike.
Deze oudleerlingen spreuk van Steiner spreekt me in dubbele zin aan. Ten eerste: Deze spreuk ondersteunt het gezegde van Jezus, namelijk: Als Gij niet wordt als kinderen, zult Gij het Rijk der Hemelen niet binnentreden.
Ten tweede Ik zoek geen sleutel, noch slot, om mijn hartskringen te ontsluiten, ik zoek zowel fysiek als psychies ruimte om mijn hartskringen te laten gedijen in het leven van elke dag. Het leven op aarde kan men, mijns inziens, niet scholen, noch begeleiden, immers het Leven is een alom gebeuren, waar men zelf deel van uitmaakt. Hier past nederigheid aan de dag, die geen enkele mens overschreiden mag. Doet hij dat wel, is het een rover van het leven op aarde, blijft hij stilstaan bij de dag is het een rover van zichzelf. Hier past de spreuk: Elke dag biedt ruimte voor een nieuwe toekomst.
Ook deze materie vraagt om nuances, echter die zijn er teveel om op deze site te verwoorden.
De diepte der herinnering moet zijn kracht bewijzen wat de ziel vermocht te vinden in de kringen van het hart door het praktische te begeleiden
in de krachten van dierbare levensscholing. Een ervan wil ik er boven uit tillen en wel het woord: “Sfinx”. Toevallig had ik op de HBS een geschiedenisleraar die veel over Egypte vertelde, om het graf van Cheops te bewaken waren er twee beelden in de vorm van een sfinx uitgehouwen in steen voor de piramide van Cheops gelegd. Hoeveel schaamdelen van de mens krijgt het woord Sfinx per jaar wel te zien van de individuele mens?
Welke gedachtekracht gaat hiervan uit? Wetend dat de door mensheid geschapen materie een eigen geest gevormd heeft! Deze woorden klinken banaal, maar in de diepte van mijn herinnering zijn ze zeer basaal. Inbreken in mailverkeer is maar een peuleschil, vergeleken bij dit schouwspel op onze schaamdelen, via de sfinxtoiletten.
De Levensgeest kent geen verschil tussen levens, elke dag maakt hij een balans op van de aarde, los van alles wat de mens gaat doen. Maar wel met alles wat de mens op aarde gedaan heeft. Steiner drukt het volgens mij te mild uit. Niet de bovenzinnelijke Geest bepaald onze toekomst, maar de Levensgeest van de dag. Paradoxen ervaar je elke dag, nu ik werkzaam op Bronlaak ben, wil ik de krachten van mijn Levensscholing best inzetten voor mijn medemens op Bronlaak, eigenlijk overal ter wereld, maar dan wel met hartsverbondenheid! Maakt me niet uit welke mens ik voor me heb, als hij/zij maar oog heeft voor het Leven.
Volgens mij valt de levensgeest van alles wat is, samen met de LOGOS. In wezen ervaar ik jouw en de andere reacties op mijn reactie ook zo. Bouwen aan de LOGOS van ons bestaan, opdat elk kind zich welkom voelt op aarde!
Vriendeljke Groet
Walter Hebing