Het vermogen tot kennis-opnemen heeft zich in de mensheid geleidelijk ontwikkeld. We hebben er steeds weer op gewezen, dat in de Atlantische tijden een groot deel der mensen helderziende was en waar kon nemen in de geestelijke wereld en dat er nog resten van die helderziendheid in later tijden bewaard zijn gebleven. Als we zouden onderzoeken in de oud-Indische, oud-Perzische, Egyptisch-Chaldeïsche tijden, ja, zelfs in de Grieks-Romeinse tijd, dan zouden we vele mensen vinden –véél meer, dan men nu zou denken- die nog erfelijk helderziend waren en die in de astrale wereld konden waarnemen, die de geheimen van het bestaan konden schouwen.
De mens moest echter leren kennis te vergaren, die voerde tot uitsluitend zintuiglijke kennis, die dus wordt verworven door de zintuigen en de vermogens, die daarmee samenhangen. De mens moest, om zo te zeggen, volkomen loskomen van de geestelijke wereld en komen tot waarneming door de zintuigen en tot logisch denken. De mens moest opstijgen tot niet-helderziend waarnemen, omdat hij pas na het volledig beheersen hiervan, in de toekomst weer tot helderziendheid moest worden gebracht, maar dan zo, dat zich de zintuiglijk-verstandelijke verworvenheden combineerden met deze nieuwe helderziendheid.
In die tijd leven we nu. We zien terug op een verleden, waarin de mens helderziend was en we hebben voor ons een toekomst, waarin hij weer helderziend zal worden. In deze tussentijd is het merendeel der mensen aangewezen op wat ze met hun zintuigen waarnemen en met hun verstand en hun denken begrijpen.
Bron: Rudolf Steiner – GA 114 – Das Lukas-Evangelium – Bazel 16 september 1909 (bladzijde 39-40)
Eerder geplaatst op 3 april 2011.
Ridzerd, heb jii het boek van Hella krause -zimmer over de twee Jezuskinderen gelezen.?
Ik heb nu een boek van Hans Stolp in huis ovver dit onderwerp en volgens mij is dit plagiaat van de eerste orde, weet jij er iets van? Mien
Mien, nee, die Hella Krause-Zimmer ken ik helemaal niet. Steiner spreekt in zijn evangelie-voordrachten wel over de twee Jezuskinderen.
Ook van Hans Stolp weet ik niets over dit onderwerp. Ik ben wel eens in een paar boeken van hem begonnen, maar die boeiden mij zo weinig, dat ik ze niet uitgelezen heb.
Ik heb overigens op deze blog nog wel een citaat van hem:
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2012/05/05/hans-stolp-euthanasie/
Dank je, mien, mee eens.
Zij is volgens mij de eerste kunsthistoricus, die dit onderwerp zo’n 40 jaar geleden heeft uitgeplozen via citaten Steiner en Emil Bock, daarom lees ik Stolp met tegenzin. Mien
Steiner plaatst de ontwikkeling van de mensheid onder een bepaald gesternte, in die zin plaatst hij mijn aanwezigheid op aarde niet als een zelfstandig denkende geest, maar als iemand die moet denken binnen de kaders van zijn Geest! Daar de kaders van zijn Geest meer een kosmisch karakter dan een levenservaring karakter hebben, kan ik moeilijk met hem meedenken!
Een mens stenigen, roept gevoelens op, dat kunnen allerlei gevoelens zijn, in zekere zin heb ik haatgevoelens tegen Kaïn, want hij vermoordt uit jaloezie zijn broer, die braaf was aan de belofte aan zijn moeder.
In zekere zin spelen deze taferelen zich nog dagelijks af in ons korte leven!
Vandaag staat Nederland in het teken van Maarten van Roozendaal, een kleinkunstenaar, waarvan ik nog nooit gehoord had, daarnet hoorde ik een intervieuw met hem, heel diepzinnige liedjes schreef en zong hij, echter Piet Hein Donner kon hij wel schieten, toch zei Piet Hein Donner de enige echte waarheid over het leven, namelijk: De steen wordt uitgehold door de druppel, welliswaar niet geweldadig maar wel gestaag. Donner zwoor bij de Steen(het constitionele Hof) Maarten bij de druppel(de tijd) echter het leven omvat beide, zowel de steen als de druppel, immers door de druppel ontstaat het mineraal klei, waaruit de plant ontstaat, vervolgens het dier en uiteindelijk de mens! En Jezus zei: Petrus, Gij zijt de Steenrots, waarop ik mijn kerk zal bouwen. En we weten dat Petrus onder zijn fysieke omstandigheden bezweek en ontkende dat hij Jezus ooit gekend had, tot zelfs driemaal toe!
De Christenimpuls waar Steiner over rept, zou ik graag uit willen diepen, immers tussen de mens onderling gebruiken we woorden, terwijl de gehele Schepping maar door één Woord onstaan is! Spreekt alles wat is dan niet voor zichzelf? Blijkbaar niet, Steiner ontwerpt daarvoor het zoveelste model van opvoeden. Ik vind de mens aan zichzelf genoeg, immers al wat is, is zijn gegeven, zijn vader en moeder, zijn buren, zijn land, enz. In die zin heeft ’n dag, meer te bieden dan de mensheid vermag!
Steiner walst met zijn uitspraken niet alleen over zichzelf, maar ook over mij heen. Ik kan me niet verenigen met hetgeen nu op aarde geschiedt, het strookt niet met de wetenschap: De mens als toppunt van de evolutie, noch met religies, de mens als rentmeester van de Schepping! In die zin voel ik met Donner en Maarten mee, alhoewel ze geen steen of druppel meer zijn! Het menselijk leven is verworden tot een woordenspel met als diepere ondergrond de rots en de druppel. Zonder rots geen leven, zonder druppel ook niet, maar rots(aarde) en druppel(water) zijn niet de enige elementen van ons menselijk leven. Spreekwoordelijk goed te gebruiken. Maar lucht en vuur spreken ook een woordje mee in de opbouw van het leven op aarde en vervolgens ontdekt men het licht!
Licht als Fysiek waarneembaar en ervaarbaar(De zon), of het Licht als Het Woord brengend in duisternis van ons bestaan! Er bestaat geen woord om de ochtendstond te knechten aan de mensheid, immers er worden tijdens de ochtendstond meer dan 80.000 baby’s op aarde geboren, waar praat de mensheid eigenlijk over?
Mien heeft gelijk, kunnen we spreken over het Nu, los van de Toekomst of het Verleden! Over menszijn! In plaats van over menswording!
Groetjes Walter
Dank je , mien
Hans Stolp heeft een soort mengelmoesje ontworpen, zijn eigen geestelijke schouwingen, dan neemt hij eea over van Steiner en daartussenin mengt hij nog eea uit de new age wereld. Bijv. gaat hij ook mee met Dan Brown in zijn Da Vinci Code, dat links naast Christus niet Johannes, maar Maria Magdalena gezeten zou hebben (volgens het laatste avondmaal van Leonardo da Vinci.)
Dank je, mien, mee eens.
Nog even, Stolp kwam ik tegen in het blad Motief, en omdat het onderwerp over de twee jezuskinderen mij aansprak heb ik het boek nu in huis en lees het, in de zgn wetenschappelijke noten wordt Krause nauwelijks genoemd, Ik lees en huiver en als meteen Dan Brown om de hoek komt , maar laat de jeugs maar lezen, nu weer het achterlijke Dante boek. Mien
Mien, met het Dante boek bedoel je Inferno waarschijnlijk? Het zou bij de boeken van Brown fijn zijn als de mensen fictie van werkelijkheid zouden kunnen onderscheiden, maar ik vrees dat dat lang niet altijd het geval is.
De gehele schepping ontstaan door 1 woord? Ik geloof dat ik er liever voor opteer om die titel van dat boek -de mens als klankharmonie van het scheppende wereldwoord- daarop van toepassing te verklaren.
Doei mien
Pingback: Geest en techniek | De grote Rudolf Steiner Citatensite
Pingback: Geest en techniek – De grote Rudolf Steiner Citatensite