Het kan zijn, dat een mens zich te zwak voelt, dat hij niet de kracht in zichzelf kan vinden tot begrip voor mededelingen uit de geestelijke wereld. Als dat het geval is, wijst hij ze af uit een soort drift tot zelfbehoud. Hij zou zichzelf verwarren als hij deze mededelingen in zich op zou nemen. Dat voelt hij. En in wezen is het bij allen, die de op de weg van het geestelijk onderzoek verkregen mededelingen afwijzen, deze drift tot zelfbehoud, die deze dingen verwerpt: een bewustzijn dat niet in staat is, oefeningen – dus in de beste zin van het woord ascese – op zichzelf toe te passen. Een dergelijke zelfbeschermingdrang zegt: Als ik deze dingen zou benaderen, zouden ze mij verwarren; ze zouden, als ze in mijn gedachten zouden komen, mijn geest vervullen; ik zou er niets mee kunnen beginnen; dus wijs ik ze af!
Bron: Rudolf Steiner – GA 58 – Metamorphosen des Seelenlebens – Berlijn 11 november 1909 (bladzijde 196-197)
Eerder geplaatst op 2 april 2012.
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Dit geldt met name als het bewustzijn totaal vervuld is van de driedimensionale materiële werkelijkheid. Dán kun je dit soort mededelingen niet plaatsen en bescherm je je door de fasen van het verwerkingsproces: ontkenning, protest, uiteenzetting, aanvaarding. Zoals bij alle onverwachte gebeurtenissen optreedt.
Het trieste is dat dit ook in de wetenschap plaats vindt, die niet meer nieuwsgierig is en onderzoekt maar ook ontkent en protesteert, waardoor het feitelijk geen echte wetenschap meer is maar het napraten van elkaar.
Juist, maar heb je Dante, gelezen, er bestaat naar zijn idee ook een louterings berg en daar sprankelt hoop. Mien
Het kan nog wel sterker: Wetenschapper zijn; zeggen dat ons bewustzijn het product is van onze Hersenen, m.a.w. daarbuiten bestaat niks, alles, maar dan ook alles, komt van binnenuit, maar wel bewust kiezen voor een Antroposofisch Huisarts…. Ik vind het prima, en best, maar helemaal volgen doe ik het niet….
Pingback: Angst voor de waarheid – De grote Rudolf Steiner Citatensite