Het is een onjuiste voorstelling als de theosofen geloven, dat de reïncarnatie geen begin en geen einde heeft. De reïncarnatie is begonnen in de Lemurische tijd en zal in het begin van het zesde aardetijdperk ook weer ophouden. Het is slechts een bepaalde tijd in de aarde-evolutie, waarin de mens reïncarneert. Voorafgegaan daaraan was een overwegend (Duits: überaus) geestelijke toestand, die geen wederbelichaming nodig maakte, en hierop volgen zal weer een geestelijke toestand, die ook geen wederbelichaming vereist.
Bron: Rudolf Steiner – GA 93 – Die Tempellegende und die Goldene Legende – Berlijn 23 mei 1904 (bladzijde 25)
P.S. Volgens de antroposofie verloopt de aardeontwikkeling in zeven tijdperken van elk duizenden jaren. We zijn nu in het vijfde aardetijdperk, dat begonnen is na de ondergang van het vierde aardetijdperk, genaamd Atlantis, in het jaar 7227 v.Chr. Het derde aardetijdperk heette Lemurië, het tweede Hyperborea en het eerste Polaris. Het zesde aardetijdperk zal beginnen na de ondergang van ons huidige tijdperk in het jaar 7893.
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Nou …nog veel werk aan de winkel!!
Überaus betekent volgens mij wel wat meer dan overwegend, namelijk uitermate, zeer. En het Atlantische aardetijdperk moet volgens de antroposofie ongeveer tussen 50.00 en 10.000 jaar voor Christus geplaatst worden, gegeven het feit dat ons na-atlantische aardetijdperk begint met de oer-indische cultuurperiode, circa twaalfduizend jaar geleden.
Daarboven uit???
Daarboven uit ?
Ja, met dat woord überaus wist ik me niet goed raad. ‘Zeer geestelijke toestand’ of ‘uitermate geestelijke toestand’ klinkt ook niet goed naar mijn idee.
Wat ik gelezen heb over Atlantis is dit tijdperk ten onder gegaan in 7227 v.Chr. Daarna komen er vijf cultuurtijdperken van elk 2160 jaar. We zijn nu in het vijfde dat in 1413 begonnen is. De vier cultuurtijdperken vóór 1413 waren in totaal 4 x 2160 = 8640 jaar.
8640 – 1413 = 7227
De oer-indische cultuurperiode is dus begonnen (circa) 7227 v.Chr. en niet circa 12000 jaar geleden. Je kan best gelijk hebben, maar dan staat het fout in de boeken die ik erover gelezen heb.
Wat te denken van enkele duizenden jaren pralaya tussen het einde van de Atlantische tijd (ca. 10.000 jaar geleden) en het begin van het Oud-Indische tijdperk in 7227 v. Chr.?
Ja, daar heb ik ook aan gedacht, maar Michel schreef dat het Oud-Indische tijdperk circa 12.000 jaar geleden begonnen is en dat moet waarschijnlijk toch zijn 7227 v. Chr. Dat Atlantis al veel eerder ten onder is gegaan en er daarna ook nog een lange tijd pralaya is geweest, is goed mogelijk.
Hoe is het eigenlijk met die andere aardetijdperken, dus Lemurië, Hyperborea en Polaris. Verliepen die ook in 7 tijdperiodes van elke 2160 jaar? Weet jij dat?
Tegen je rekensommen is niets in te brengen, Ridzerd. Daar is geen speld tussen te krijgen. Het probleem ligt ergens anders. Problematisch is bijvoorbeeld dat Steiner over de ondergang van Atlantis nooit een jaartal heeft genoemd. De enige tijdsaanduiding is te vinden in de Lehrerkonferenzen, GA 300a, bladzijde 89: ‘die atlantische Katastrophe muss ja im 7. bis 8. Jahrtausend angesetzt werden’ (vóór Christus). Maar exacte jaartallen kun je alleen aangeven als de aarde op de huidige manier en in het huidige tempo om de zon draait. Dat is pas sinds de atlantische zondvloed exact het geval. Daarom wordt het zeer tricky om tijden die daarvoor liggen, en evenzo met tijden die verder in de toekomst liggen, met dezelfde eenheden te berekenen. Dan klopt de som wel, maar is de tijdsaanduiding toch niet juist. Dan reken je teveel vanuit ons huidige bewustzijn, terwijl dat wel eens heel anders is geweest, en weer zal worden ook.
Geheel met je eens. Over de ondergang van Atlantis zal de tijd niet exact te bepalen zijn, maar de tijd van het begin van het Oer-Indische tijdperk toch nog wel, voor zover ik het begrepen heb. Het zal misschien niet precies exact het jaar 7227 zijn, maar wel in die buurt.
Ik meen dat er wel steeds sprake is van 7 ‘tijdenronden’ in die vroegere aardetijdperken, maar dat die 2160 jaar zouden hebben geduurd, ben ik tot dusverre nog niet tegengekomen. Naarmate je verder in de tijd terug gaat, ‘vervaagt’ de tijdsduur van de jaren die we in ons huidige bewustzijn kennen, denk ik.
Ja, zoiets vermoedde ik al. Wat Michel er over schreef, wijst ook in die richting. Maar ik zal het vanavond eens even uitrekenen op de rekenmachine.;-)
In de tiende voordracht van de Apocalyps GA 104 uit 1908 spreekt Steiner er in verband met de zeven bazuinen, zeven zegels en zeven brieven over dat wij in de kosmische ontwikkeling onafgebroken te maken hebben met perioden die in een zevenvoudig ritme terugkeren. Het getal zeven bepaalt alle onderdelen van de kosmische ontwikkeling. In totaal zou de mens door 7 x 7 x 7 = 343 fasen heen gaan: 7 bewustzijnstoestanden, binnen elke bewustzijnstoestand 7 levensniveaus en en binnen elk levensniveau 7 vormfasen. En dan zijn we er nog niet, want het gaat nog verder in 7 perioden e.d.
Ik kwam overigens bij die 10.000 jaar vóór Christus voor de ondergang van Atlantis door het boekje van Henk van Oort, ‘Antroposofie. Een kennismaking’ uit 2006. Op bladzijde 55 schrijft hij dat. Niettemin laat hij vrolijk op dezelfde bladzijde de Oer-Indische periode beginnen in 7227 v.Chr., net als jij. Op bladzijde 66 herhaalt hij dit kunststukje. Over hoe die ruim twee en half duizend jaar dan overbrugd worden, geen woord. In zijn ‘Lexicon Antroposofie’ uit 2010 doet Henk van Oort trouwens hetzelfde bij de lemmata’s ‘Atlantis’ en ‘Cultuurperioden’. Dus hij is wel consistent 😉
Ik doe er denk ik goed aan nog wat meer te citeren uit die lerarenconferentie op 25 september 1919, waarin Steiner die tijdsaanduiding geeft van zeven- tot achtduizend jaar v.Chr. waarin de atlantische catastrofe plaatsvond. Hij zegt namelijk meteen in aansluiting hierop:
‘Die Eiszeit, das ist die atlantische Katastrophe. Die ältere, mittlere und neuere Eiszeit, das ist nicht anders als das, was vorgeht, in Europa, während die Atlantis heruntersinkt. Das ist gleichzeitig, also im 7., 8. Jahrtausend.’
De vraag is dan of die zondvloed niet een héél lang proces is geweest. Er is een interessant artikel van Andreas Delor, oorspronkelijk in Info3 verschenen, dat dit gegeven nader uitwerkt. Hoe dan ook, ik had beter kunnen schrijven 10.000 jaar geleden dan 10.000 jaar voor Christus, dan was ik meer in overeenstemming met het bovenstaande geweest.
Dat die zondvloed een heel lang proces is geweest, zou kunnen, maar ik denk toch meer in de richting van wat Frans Wuijts schreef, namelijk dat er een soort slaaptoestand, pralaya dus, kan zijn geweest tussen de ondergang van Atlantis en het begin van het Oer-Indische tijdperk. Ik denk dat Henk van Oort daar ook op doelt. Hoewel het wel vreemd is dat hij ‘rond 10.000 v. Chr.’ Atlantis laat ondergaan, terwijl Steiner volgens jouw citaat toch duidelijk zeven- tot achtduizend jaar v.Chr. zegt.
Steiner heeft het over de laatste ijstijd zo’n ongeveer 10.000 jaar geleden en dat Atlantis niet op een enkel moment is onder gegaan (zondvloed) maar dat het een proces was wat enkele duizenden jaren in beslag nam. Ik spreek nu even uit geheugen, maar de desbetreffende citaten kan ik eventueel wel vinden.
Pralayas zijn volgens mij alleen tussen planeet toestanden en niet daartussenin, immers in een pralaya wordt alles weer vergeestelijkt (te vergelijken met de situatie tussen dood en nieuwe geboorte van een mens)
O, dus toch geen pralaya, het hoofd begint mij door te lopen, maar ik lig er niet wakker van. 😉
Ja, krek zo, Kees! Pralaya’s vinden alleen tussen planetaire fasen plaats (saturnus, zon, maan, aarde…), en niet tussen tijdperken of perioden tijdens die planetaire ontwikkelingen. Ja, antroposofie is ingewikkeld; we zullen maar niet beginnen over ronden en globen en dergelijke! Daar kan Frans waarschijnlijk nog wat meer over vertellen…
Klopt Kees/Michel. Ik gebruikte het begrip pralaya’ niet goed. Ik meende te kunnen aangeven dat het begin van de Oud-Indische cultuurperiode niet naadloos aansloot bij het einde van het Atlantische tijdperk, maar dat er sprake zou zijn geweest van een soort overgangstijd. Deze zou kunnen worden gekwalificeerd als ‘Atlantische catastrofe’ die op zijn minst niet kort geduurd respectievelijk gedurende slechts enkele jaren heeft plaats gevonden.
Ik heb in het verleden wel eens meer linkjes gegeven over dit soort zaken. Kreeg toen bijna een beetje ruzie met Ridzerd toen ik hem aanraadde het zelf alemaal te lezen na het opzoeken 😉 in de ahrimanische akasha chroniek zijn deze dingen tegenwoordig ook allemaat te vinden. Misschien dat Ridzerd desbetreffende link nog kan vinden?
Kees, ik weet niet welke je bedoelt, maar mogelijk is het deze.
https://ridzerdvandijk.wordpress.com/2012/05/14/geestelijke-leiding-onbegrijpelijk-maar-waar/
Ridzerd,ja deze bedoelde ik, meer onderaan, bedankt!
@Ridzerd
Heb jij een mail mij button op deze site
of zie ik die alleen in mijn versie van jou site?
Ja, als het goed is staat die contact mail mij button altijd op mijn site.
Ik ken die button nog maar sinds kort, pak ‘em beet zo’n drie weken.
Mooie, wat winterse gravatar heb jij, dacht altijd een schaatster op het ijs,
maar heb vandaag eens goed gekeken. Doet mij aan een appollonische man denken. Wat schud hij uit zijn kruik?
Die gravatar heb ik ergens op internet gevonden. Het moet het sterrenbeeld de Waterman voorstellen, die zijn kruik met het levende water van de waarheid over de mensheid uitgiet. Ja, het klinkt wat bombastisch, maar zo stond het ergens geschreven, ik heb het ook niet zelf bedacht.