Het is veel krachtiger om te kunnen luisteren, terwijl de ander spreekt, dan hem in de rede te vallen. Dat geeft een heel ander onderling begrip. U voelt dan alsof de ziel van de anderen u verwarmt, verlicht, als u haar met absolute tolerantie tegemoettreedt. Niet alleen de vrijheid van de persoon moeten we gunnen, maar volledige vrijheid, ja zelfs de vrijheid van de vreemde mening moeten we op waarde schatten. Dit is slechts een voorbeeld van de vele: Degene die de ander in de rede valt (Duits: ins Wort fällt), die doet vanuit een spirituele wereldbeschouwing bekeken iets wat lijkt op het aan de ander fysiek een schop geven. Brengt men het zover om te begrijpen dat het een veel sterkere beïnvloeding is om iemand in de rede te vallen dan hem een schop te geven, pas dan komt men ertoe de broederlijkheid tot in de ziel te begrijpen, dan wordt het een feit.
Bron: Rudolf Steiner – GA 54 – Die Welträtsel und die Anthroposophie – Berlijn 23 november 1905 (bladzijde 196-197)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Ja een uitwerking van deel 1. Steiner bracht deze vorm van sociale communicatie ook in verband met het zogeheten sociale oerfenomeen. Belangrijk menskundig gegeven. Zie bijvoorbeeld: Het ‘sociale oerfenomeen’ – Verkwikkender dan licht (1997; Margreet van de Brink).
Of lees gewoon het sprookje van de groene slang, want daar komt dat vandaan.
Ik geloof dat het Vincent van Gogh was die de uitspraak deed; “Als mensen meer naar elkaar zouden luisteren, dan zouden er meer woorden kunnen vallen, inplaats van klappen”. Vind ik in verband met de vergelijking die Steiner hier maakt met de fysieke schop wel van toepassing.
Ja, dat is inderdaad hier wel toepasselijk.
Nu schiet me te binnen, dat ik ergens heb gelezen dat de laatste woorden van Vincent van Gogh voor zijn dood schijnen te zijn geweest: Aan de ellende zal nooit een eind komen.
En als iemand met 1 oor dat zegt dan is het dubbel waar
En dat terwijl ik bijvoorbeeld zoveel van een vechtsport als K1 houd. Wat dat sociale oerfenomeen aangaat nog even dit: hangt ook van je momentele of meer structurele psychische gesteldheid af in welke mate je zelfbewust kunt laveren tussen empathie en assertiviteit in wisselwerking met medemensen. Steiner hield daar in 1910 een uitmuntende voordracht over, ‘k prijs het boekwerkje wel vaker aan: De positieve en de negatieve mens
O, dus die voordracht is er inmiddels in vertaling, ik heb die in een zogenaamde Taschenbuchausgabe; jaren geleden gelezen. Ik moet hem nodig weer eens lezen, inderdaad zeer de moeite waard.
Ja Bart Muijres (Tijdschrift Meander, mei 2010 nummer; bladzijde 8 tot en met 11) timmert nogal aan de weg als uitgever en vertaler. Hij vertaalt zelf, maar maakt uiteraard tevens gebruik van een kring van vertalers. Sprak hem een half jaar geleden even over het boekwerkje ‘De positieve en de negatieve mens’. Hij was toen ook nogal enthousiast over zijn recente uitgave van de cyclus: De opstanding van het denken – De val van het intellect en de overwinning van de geest. (GA 220) Hier de inhoudsopgave. Staat wel op mijn verlanglijstje van aan te schaffen en te bestuderen boeken in 2013.
Herstel: artikel over Bart Muijres in tijdschrift Meander, mei 2010 nummer; bladzijde 8 tot en met 13. Intelligente, geschikte en aardige kerel.
Pingback: Tolerantie (2-slot) – De grote Rudolf Steiner Citatensite