Als het denken alleen aan zichzelf is overgelaten, wanneer er alleen gedacht, niet beleefd wordt, dan is een dergelijke ontwikkeling van het zielenleven te vergelijken met – vergeef mij deze wat vreemde vergelijking, maar ik moet hem maken omdat hij eigenlijk uit de aard der zaak zelf volgt – met een hongerig organisme. En als men gelooft door enkel nadenken over de hoogste vragen – god, vrijheid, onsterfelijkheid – iets uit te kunnen maken, dan lijkt men op een mens die de honger niet wil stillen door voeding te geven, maar door de honger uit zichzelf te laten ontwikkelen en stillen. (Deze zin is voor mij moeilijk te vertalen, in het Duits staat er : Und wenn man glaubt, durch bloßes Denken über die höchsten Fragen – Gott, Freiheit, Unsterblichkeit – etwas ausmachen zu können,dann gleicht man einem Menschen, der dem Hunger nicht dadurch abhelfen will, daß von außen Nahrung zugeführt wird, sondern daß der Hunger sich selber entwickelt, auf sich selbst gebaut entwickelt.) Netzomin als men een hongerig organisme tot ontwikkeling kan brengen, zodat het uit zichzelf zijn behoeften bevredigt, evenmin kan men door alleen te denken het tot een vervulling van de ziel met een geestelijke inhoud brengen, tot een oplossing van vragen over god, vrijheid, onsterfelijkheid. Zoals men, wanneer men niet eet, alleen maar door kan gaan met hongerlijden en de honger zich nooit vanzelf stilt, zo kan men nooit tot spirituele ontwikkeling komen wanneer men altijd maar door denkt.
Bron: GA 072 – Bern 18 oktober 1917 (bladzijde 35-36)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 