Zo zou het kunnen lijken alsof de antroposofie ten opzichte van de ernstige, sociale verantwoordelijkheden in onze tijd een tamelijk overbodige zaak is. Dat zij dat is, zullen in het bijzonder demagogische sprekers en schrijvers benadrukken; en ze zullen met het oog op de huidige omstandigheden zeker de bijval van een grote menigte krijgen. Nu zouden echter de lelijke verschijnselen die we zojuist binnen de socialistische partij-idealen in Duitsland beleven, de dieper denkenden toch tot inkeer moeten oproepen. We beleven het dat degenen die jarenlang in bovengenoemde zin over “klassenstrijd” en “volksbevrijding”gesproken hebben, elkaar vervolgen en in blinde woede bestrijden.
Eén vraag zou toch beslist moeten opkomen: Kan dan een beweging tot een gunstig doel leiden, waarvan de principes in de leidende persoonlijkheden dergelijke gevoelens laten opkomen, zoals we ze tegenwoordig kunnen zien? Denk er alleen eens over na wat het betekent: de regering van de mensheid toe te vertrouwen aan koppen, die niet in het geringst in staat zijn over hun eigen hartstochten leider te zijn. Kunnen zulke mensen werkelijk ter verbetering van de algemene mensensituatie iets bijdragen? Dat de vormen waaronder we leven zouden veranderen, als zulke persoonlijkheden hun doelen bereiken, zal niet ontkend worden. Dat de essentie van de menselijke samenleving een andere zou worden, dat kunnen alleen geestelijk onmondigen beweren.
Er zullen goedgelovigen zijn die zich ermee troosten dat de slechte dingen die tegenwoordig in de leiding van de massa aan het licht komen, slechts van voorbijgaande aard zijn; en dat in een grote beweging noodzakelijkerwijs dergelijke feiten moeten voorkomen. – Nu, de redenen voor vele bedroevende feiten in deze tijd zijn erin te zoeken, dat de beschouwingen van onze tijdgenoten over het sociale leven, van waaruit zij verbeterend in de situatie zouden willen ingrijpen, geheel en al aan de uiterlijke, materiële levensomstandigheden hangen blijven. Daardoor kunnen ze in hun sociale arbeid slechts zo te werk gaan als een eenvoudige dorpssmid, die nooit iets van elektriciteit geleerd heeft, zou moeten doen als hij een elektromotor wilde maken.
Wordt vervolgd
Bron: GA 034 – GRUNDLEGENDE AUFSÄTZE ZUR ANTHROPOSOPHIE UND BERICHTE aus den Zeitschriften «Luzifer» und «Lucifer – Gnosis» (bladzijde 434 -435)
De grote Rudolf Steiner Citatensite 
Weer een bijzondere mooie passage, mijnheer Van Dijk! Ik moet er ook erg om lachen, want tegelijk is het heel humoristisch. Ik vind het wel bij u passen. Opmerkelijk is ook dat dit artikel uit oktober-november 1903 stamt. Steiner is nog maar ternauwernood bij de theosofen; terwijl als je dit leest, denkt dat het uit de tijd van de driegeleding is (1919), dus direct na de Eerste Wereldoorlog. Maar nee hoor, Steiner komt er meteen mee aanzetten als hij nog maar net voorzitter is geworden van de Duitse afdeling van de Theosofische Vereniging.
Ja, ik vind dit ook een prachtige tekst. Ik zie nu tot mijn schrik dat ik vergeten ben erbij te zetten: Wordt vervolgd.
Dit zal ik er nu als nog bij zetten, want er volgen nog wel een stuk of 5 of 6 delen uit dit artikel.
Pingback: Antroposofie en socialisme (6 van 11) – Een tamelijk overbodige zaak – De grote Rudolf Steiner Citatensite